Χουαρέζ, Μπενίτο

(Juarez ορθή προφορά Χουάρεθ, επαρχία της Οαχάκα 1806 – Πόλη του Μεξικού 1872). Μεξικανός πολιτικός και εθνικός ήρωας. Επειδή καταγόταν από Eρυθρόδερμους, μόνο με μεγάλο μόχθο κατόρθωσε να γίνει δικηγόρος. Προσχώρησε στο φιλελεύθερο κίνημα, που κήρυσσε την απαλλαγή του λαού από το φεουδαρχικό καταπιεστικό καθεστώς που είχε επιβάλει η αριστοκρατία των γαιοκτημόνων. Γι’ αυτό αγωνίστηκε με φανατισμό εναντίον του δικτάτορα Σάντα Άνα και ήταν ένας από τους συντάκτες του λεγόμενου Σχεδίου του Αγιούτλα (1854), που αποτελεί την προκήρυξη της μεταρρυθμιστικής εξέγερσης. Το 1855 την προεδρία της δημοκρατίας ανέλαβε ο στρατηγός Χουάν Αλβάρες και ο X. μπήκε στην κυβέρνηση ως υπουργός Δικαιοσύνης: ένας νόμος όμως, που απέβλεπε στον περιορισμό της δύναμης των στρατιωτικών και των κοσμικών προνομίων του κλήρου, προκάλεσε την αντίδραση των μετριοπαθών, η οποία τον ανάγκασε να παραιτηθεί. Οι ιδέες του όμως επηρέασαν πολύ το Σύνταγμα του 1857. Όταν οι συντηρητικοί κατέλαβαν την εξουσία, ο X. κατέφυγε στον Βορρά και σχημάτισε επαναστατική κυβέρνηση, που πέτυχε τη σημαντική αναγνώριση των ΗΠΑ (1858). Το 1860 απέσπασε τη νίκη και, με το σύνθημα Μεταρρύθμιση στο κέντρο του πολιτικού του προγράμματος, μπήκε στην Πόλη του Μεξικού. Το επόμενο έτος όμως διώχτηκε πάλι από τη γαλλική εισβολή, που οδήγησε, το 1864, στη δημιουργία μιας αυτοκρατορίας, που ο Ναπολέοντας Γ’ ανέθεσε στον Μαξιμιλιανό των Αψβούργων. Ο X. ανέλαβε την αρχηγία της αντίστασης και το 1867 συνέτριψε οριστικά τον αυτοκρατορικό στρατό. Ο Μαξιμιλιανός τουφεκίστηκε. Ο X. εξελέγη πρόεδρος της νέας δημοκρατίας και η εκλογή του επικυρώθηκε με τις εκλογές του 1871, έπειτα από μια σκληρή και δύσκολη προεκλογική εκστρατεία. Το επόμενο έτος όμως, κουρασμένος πλέον και επειδή τον πολεμούσαν πολλοί εχθροί, πέθανε. «Ο Μπενίτο Χουαρέζ αποδίδει στο Μεξικό την ελευθερία», τμήμα νωπογραφίας του Ντ. Ριβέρα.